Przymiotnik może łączyć się z różnymi częściami mowy, za każdym razem nadając mu nowe znaczenie. Do najczęstszych połączeń z przymiotnikami należą:
- te z przedimkiem określonym. Łączenie przymiotnika z przedimkiem określonym tworzy z niego rzeczownik osobowy w liczbie mnogiej.
Np.: the rich – bogaci, the great - wielcy, the dumb – głupi, the healthy – zdrowi (ludzie)
- ze słówkiem “how”. Wraz z przymiotnikiem fraza ta stosowana jest jako wyrażenie emocji, podkreślenie i wzmocnienie znaczenia samego przymiotnika.
Np.: How nice! – Jak miło!
How brave! - Jak odważnie!
- ze słówkiem „what”. Słowo to możemy stawiać przed przymiotnikiem jeśli ten związany jest jeszcze z rzeczownikiem. W tym wypadku przed przymiotnikiem stoi zawsze przedimek nieokreślony.
Np.: What a great show! – Co za wspaniałe przedstawienie!
What a horrible mess! – Co za okropny bałagan!
- ze słówkiem „such”. „Such” może stanąć przed przymiotnikiem jeśli ten związany jest z rzeczownikiem. Jeśli rzeczownik ten jest w liczbie pojedynczej, wtedy przed przymiotnikiem musi stanąć przedimek nieokreślony.
Np.: I have never eaten such a great hamburger – Nigdy nie jadłam tak dobrego hamburgera.
I have never met such terrible people! – Nigdy nie spotkałam takich okropnych ludzi.
- z wyrazem „so”. „So” możemy postawić przed przymiotnikiem tłumacząc zwrot dowolnie na „taki, taka”.
Np.: I feel so sleepy – Czuje się taka śpiąca!
You speak so fast! – mówisz tak szybko!
Przymiotniki (adjectives) najczęściej opisują rzeczowniki, ale mogą także współpracować z innymi częściami mowy. Poniżej opisujemy najważniejsze kombinacje.
To najczęstsze połączenie. Przymiotnik określa cechę rzeczownika i stoi przed nim.
Po czasownikach takich jak be, seem, look, feel, become przymiotnik opisuje podmiot (tzw. predykatywne użycie).
Przysłówek (np. very, quite, really, extremely) wzmacnia przymiotnik i stoi przed nim.
Po przymiotniku często występuje bezokolicznik, szczególnie w wyrażeniach oceniających lub opisujących obowiązek, chęć, itp.
Po niektórych przymiotnikach używamy „that” i całego zdania, aby rozwinąć myśl.
Niektóre przymiotniki wymagają przyimka, np. of, with, about, at, to.
Przymiotniki nie tylko opisują rzeczowniki. W połączeniu z innymi częściami mowy – czasownikami, przysłówkami, bezokolicznikami czy przyimkami – tworzą pełniejsze i bogatsze wypowiedzi.
You ______ tired after work. (be)
It’s a ______ bad idea.
I was ______ to hear the news.
She’s angry ______ her brother. (at / with / to)
They’re happy ______ they passed the exam.
That soup smells…
She’s ______ happy about the result.
It’s difficult ______ the answer. (to guess / guessing / guess)
We’re interested ______ architecture.
I’m afraid ______ we’re late.